27 Mayıs 1960 sabahı, Cemal Gürsel'i İzmir'den Ankara'ya götürerek devrim sürecine adım attı. Ülkesinin daha esenlikli bir toplumcu geleceğe ulaşması yolunda çabalarda bulundu. Toplumsal dönüşümün ancak devrimci atılımla sağlanacağına inandı. Ülke için ortalama bir demokrasi önerenlere karşı, demokrasiyi örgütlü ve özerk bir halk katılımının siyasal ve yönetsel eylemi üzerinde yaşatmayı öne çıkardı.

Ancak, 1968'de Ankara'daki Kuvvet Komutanlıklarında "27 Mayıstan bu yana bir arpa boyu yol alamadık" yakınmasıyla başlayan hareketin içinde buluverdi kendini bir anda. 12 Mart'a yönelen sürecin Deniz Kuvvetleri kanadındaki sorumluluğunu yüklendi. Hep yalnız kaldı. 16 Mart 1971'de Kara ve Hava Kuvvetleri'nden 4 General ve 8 Albay ile birlikte emekli edildi.

Kimi siyasal partilerden gelen önerileri reddetti. Cumhuriyet, Milliyet, Dünya ve Vatan gazetelerinde yazdı. 1984 yılında örgütlenen Barış ve Silahsızlanma İçin Uluslararası Emekli General ve Amiraller Birliği'ne (GPD) ve bu kuruluşun 1993'deki yeni yapılanması olan Emekli General ve Amiraller Evrensel Danışma Birliği'ne (WCARGA) Türkiye'den tek üye seçildi. Özellikle Körfez Savaşı, Bosna ve Sri Lanka konusunda BM Güvenlik Konseyi ve ilgili hükümetleri, ekonomik ve yöresel çıkarlar adına devlet terörü yürütmenin sonuçları bakımından uyarma girişimlerinde yer aldı.

Son süreçte,WCARGA'nın küreselleşme siyasasının yerel ve uluslararası savaş koşullama siyasası olarak nasıl işlediğini araştırma çalışmalarında bulunmaktadır.